DHANË JETËN – VDIQËN – PËR TË MOS VDEKUR KOSOVA Nga Marjan Sebaj – Sopi Ne vdiqëm bashkë, u vorrosëm bashkë muslimanë e të krishterë, ju të jetoni bashkë, të gëzoni bashkë, të festoni bashkë Bajram e Pashkë. Ju të jetoni si njerëz, të jetoni si vëllezër, ky është heroizëm“ (Patër Ndue Kajtazi, Mejë; 27. prill. 2014) Kaluan 16 vite nga masakra më e madhe në Kosovë e bërë në Mejë e Korenicë të Gjakovës (’99) nga hordhitë, paramilitarët serb, të frystruar, të pangopur, të etshëm për të „pirë“ gjakun e shqiptarëve, gjakun e pafajë. Çdo vit shkruhet për jetën dhe veprën sublime të këtyre heronjëve – dëshmorëve - të Kosovës, të cilët dhanë jetën – vdiçën – për të mos vdekur Kosova. I kujtojmë për çdo vit me mallëngjim, familjet e tyre edhepse të përmalluar, edhepse të mërzitur prapë se prapë mbesin krenar me dëshminë e tyre, me dëshminë vetflijuese dhe shembullore të prindërve, baballarëve, nënave, motrave, vëllezërve…, cilët nuk kursyen asgjë për të dëshmuar se e donë token arbërore, e donë...